nàcara , nf Definizione
genia de animale de mare, fatu a duas perras mannas e ladas de corra (matzigonis), largas a una parte e a punta a s'àtera, chi si aperint (a bisura de cotza ma lada meda): si narat nàcara a su papu e a sa corra; genia de pèrela, birilledha tundha de matipèrela ch'impreant a fàere cannacas (nau fintzes in cobertantza in su sensu de pagu cosa, unu foedhu solu)/ pilu de nàcara = genia de pilu, filu, o seda de sa nàcara, sera de mari, bonu po tessíngiu, itl. bisso
Sinonimi e contrari
matzigoni
/
nàcula
2.
no nche li colabat nàcara de sa missa chi fit nandhe su pride ◊ balentia chi geo isto die die giocànnemi a nàcaras!…
Terminologia scientifica
crx, Pinna nobilis
Etimo
itl.
Traduzioni
Francese
nacre,
pinne marine
Inglese
nacre
Spagnolo
nacra
Italiano
nàcchera,
pinna marina
Tedesco
Perlmuschel,
Perlmutter,
Perlmutt.